blog

Deze ervaring heeft voor altijd

mijn kijk op mijn vak veranderd

door Wieke Hoeke

Met mijn ‘why’ loop ik niet zo te koop. Niet omdat ik me ervoor schaam, maar omdat het zo persoonlijk is.

Ik creëer als fotograaf intieme documentaires, vereeuwigd in wall-art. Omdat er niets zo belangrijk is voor later als een tastbare herinnering aan nu. Maar waarom?

In 2019 raakte ik voor het eerst zwanger. Onze kinderwens kwam uit. Op de eerste echo bleek dat echter dat we niet één kindje verwachtte, maar twee! Ik bleek in verwachting te zijn van een eeneiige tweeling. We schrokken ons een hoedje. We hadden nog niet eens gedacht over de mogelijkheid van een meerling.

Gelukkig verdween de eerste schrik al snel en maakte plaats voor een gevoel van geluk en een nieuw beeld van de toekomst. We maakten plannen. Zo ook voor mijn eigen professionele zwangerschapsshoot. Ik wilde dolgraag mijn zwangerschap documenteren. Voor mezelf en voor mijn kinderen, om later op terug te kunnen kijken. Groot aan de muur. Ik wilde ze laten zien hoe ongelofelijk trots ik was en hoe gewenst ze toen al waren.

De shoot stond gepland in week 24. Lekker op tijd, maar je moet weten dat mijn buik zo’n tien weken ‘voorop’ liep qua groei in vergelijking met de zwangerschap van één baby. En later extra foto’s maken kon altijd nog als ik me daar fit genoeg voor voelde. Dacht ik.

Het liep allemaal anders en na 23 weken zwangerschap beviel ik te vroeg van onze twee zoontjes: Bram en Gijs. Ze waren volmaakt en gezond, maar véél te jong. Een half uur na hun geboorte overleden ze in mijn armen. We waren gebroken van verdriet. We waren trotse ouders geworden van twee kinderen, maar hadden niemand om voor te zorgen. Ik voelde me leeg, letterlijk en figuurlijk.

Direct na de bevalling wist ik: ik wil nu nog foto’s laten maken van onze kindjes. Voordat we achterblijven met enkel onze herinneringen die zullen vervormen met de tijd. Al een paar uur later kwam er een fotograaf langs. Die heeft ervoor gezorgd dat wij alsnog een prachtige tastbare herinnering hebben aan onze zoons.

Dit gaf mij een heleboel rust. Ik weet dat ik nu ieder moment naar ze terug kan kijken en de foto’s versterken mijn herinneringen aan de korte tijd die ze bij ons waren. En dit is dan ook écht de kracht van fotografie als je het mij vraagt. Het gaat niet om de techniek, maar om wat op de foto staat; het verhaal dat wordt verteld en wat dat voor jou betekent. En het belangrijkste: dat je die foto’s hebt gemaakt toen het kon.

Het was altijd al mijn sterke overtuiging dat er niets zo belangrijk is als een tastbare herinnering. Dat gevoel is nu alleen nog maar sterker geworden. Daarom stop ik mijn hele ziel en zaligheid in het ontdekken van wat jouw verhaal is, zodat ik wall-art kan creëren die ertoe doet. Zodat iedere keer wanneer je ernaar kijkt je weet waar het voor jou allemaal om draait in het leven.

Heb jij een verhaal hebt dat verteld moet worden? Neem gerust contact met mij op, ik help je met alle liefde.